zondag 30 januari 2011
woensdag 26 januari 2011
woensdag 12 januari 2011
Dromen, dromen, dromen ....
Achteraan in de tuin is een hele parade van leuke mensen.
Ze lopen in een lange stoet en zijn gekleed in lange lappen gevlochten uit sneeuwkristallen.
Ze zijn schitterend en de kristallen zijn reuzegroot.
De leukerds toveren met de kristallen zodat je allerlei beelden krijgt van licht.
Heerlijk!
En in dit wit schimmenspel, zie je de details van andere kledingstukken:
rode hoge leren schoentjes met gele of blauwe noppen,
knopen in de zeven hoofdkleuren op de witte mantelpakken,
hoedjes in alle vormen en alle kleuren,
alles wipt, springt, bengelt en flikkert!
Het is prachtig om aan zulk schouwspel te mogen deelnemen!
In dankbaarheid!
vrijdag 7 januari 2011
Psychedelica dream!
Is het de chemo, de omgeving, mijn geestesgesteldheid …. Ik kreeg die eerste nacht in het ziekenhuis (afdeling hematologie) al een psychedelica dream! Zeer mooi en tevens verdrietig omdat het gevoel van eenzaamheid sterk naar boven kwam …. Ben nog niet helemaal bij de volledige betekenis van deze droom gekomen, maar ik geniet gewoonweg nog steeds van de beelden.
Ik zag mezelf als een jong meisje … verdwaald in het bos. Helemaal naakt dwalend, zocht ik een uitweg naar verlossing, naar warmte, naar contact, naar mijn zielsgenoten. Waar zijn ze, waar is iedereen? Wat doe ik hier?
Die scheen mij van een dichtgeweven stof, glanzend en vol met pailletten. De fee kon zo maar kleren uit het niets nemen en zich kleden naar wens. Ik vroeg haar of ik haar overkleed kreeg om mijn kil en bloot lijf te bedekken. Met een glimlach wees ze mij haar overkleed toe. Het bleek echter niet zo dekkend als ik verwachtte. Maar het kleed deed onverwacht en ongevraagd haar werk. Plots werd ik een grote turbulentie opgenomen en in vele stijgende en draaiende bewegingen werd ik opgenomen in het geheel van de kosmos. Al had ik geen vat meer over mijn bewegingen en mijn Zijn, toch heb ik deze turbulentie als zeer aangenaam ervaren.
Ten slotte landde ik in een witte kale ruimte … met vele mensen om me heen. Ze stonden verslagen, hadden geen woorden en wisten blijkbaar niet wie ik was. Gelukkig heeft één iemand, mij herkend en misschien wel ook erkend voor mijn ware en pure Zijn … het Niets!
In hoeverre Zijn we? Is alles geen illusie? Is het de zoveelste sluier die we moeten oplichten en nieuwe ontdekkingen doen? Licht brengen in ons Zijn?
zaterdag 1 januari 2011
Bliss for 2011
It is created the day my hair floated everywhere.
It is one of the many release processes in the illness I'm fitting with.
The Poem of Garcia Lorca inspired me to see life from an other point of view!
When the moon sails out
the bells fade into stillness
where emerge the pathways
that can’t be penetrated.
the water hides earth’s surface,
the heart feels like an island
in the infinite silence.
Nobody eats an orange
under the moon’s fullness.
It is correct to eat, then,
green and icy fruit.
When the moon sails out
with a hundred identical faces,
the coins made of silver
sob in your pocket.
Garcia Lorca
zondag 2 mei 2010
Chance dat het regent!
chance dat ‘t regent, de koeien hèn dorst
en de vissen kunnen ook nie zonder
‘t is buiten dat ‘t regent mens slaap gerust
de regen is een endelijk wonder
‘t onnozelste beestje of klein sprietje gras
en de kruiden te veel om te noemen
wat ware nen puit zonder waterplas
en de rozen en al d’andere bloemen
wat waren de zeeën zelfs op den deur
nie veel meer dan wat zoute woestijnen
ne wereld ontdaan van geur en kleur
verdroogd alle bronnen en fonteinen
chance dat ‘t regent zo begoste mijn lied
en de zanger moe je nu nie verjagen
de regen is heilig vergeet dat niet
zware wolken moe je nooit nie beklagen
ik ben nie benauwd voor nen waterplas
ik ben verliefd op de striemende regen
ik wentel mie rond in ‘t natte gras
en ik loop langs de kletsnatte wegen
kijk naar die boze blikken achter het raam
van al die loerende mensen
je mag toch nooit in ’s hemelsnaam
de vruchtbare regen verwensen
de wereld is toch maar nen gloeienden bol
met een dunne beweunbare pelle
giet de putten en de beken maar vol
de druppeltjes gaan we nie tellen
chance dat ‘t regent moeder eerde hèt dorst
en heur kinders kunnen ook nie zonder
met een dak boven mijn hoofd slaap ik gerust
en ‘k beseffe dat endelijk wonder!
(bron: http://eigenwijzetuin.be)